USB interfazeak 1.0tik USB4ra
USB interfazea serieko bus bat da, gailuak identifikatzea, konfiguratzea, kontrolatzea eta komunikatzea ahalbidetzen duena, kontrolatzaile nagusiaren eta gailu periferikoen arteko datu-transmisio protokolo baten bidez. USB interfazeak lau hari ditu, hots, potentziaren eta datuen polo positiboa eta negatiboa. USB interfazearen garapen historia: USB interfazea 1996an USB 1.0-rekin hasi zen eta hainbat bertsio-berritze izan ditu, besteak beste, USB 1.1, USB 2.0, USB 3.0, USB 3.1 Gen 2, USB 3.2 eta USB4, etab. Bertsio bakoitzak transmisio-abiadura eta potentzia-muga handitu ditu, atzeranzko bateragarritasuna mantenduz.
USB interfazearen abantaila nagusiak hauek dira:
Beroan trukatzeko modukoa: Gailuak ordenagailua itzali gabe konektatu edo deskonektatu daitezke, erosoa eta azkarra dena.
Malgutasuna: Hainbat gailu mota eta funtziotara konekta daiteke, hala nola saguak, teklatuak, inprimagailuak, kamerak, USB flash unitateak, etab.
Zabalgarritasuna: Gailu edo interfaze gehiago zabaldu daitezke hub edo bihurgailuen bidez, hala nola Coaxial Thunderbolt 3 (40Gbps), HDMI, etab.
Elikatze-iturria: Kanpoko gailuei energia eman diezaieke, gehienez 240W-ko potentziarekin (5A 100W USB C kablea), eta horrela, ez da beharrezkoa izango elikatze-egokitzaile gehigarririk erabiltzea.
USB interfazea formaren eta tamainaren arabera sailka daiteke A mota, B mota, C mota, Mini USB eta Mikro USB, etab. Onartutako USB estandarren arabera, USB 1.x, USB 2.0, USB 3.x (adibidez, 10Gbps-ko USB 3.1) eta USB4, etab. bana daiteke. USB interfazeen mota eta estandar desberdinek transmisio-abiadura eta potentzia-muga desberdinak dituzte. Hona hemen USB interfaze ohikoenen diagrama batzuk:
A motako interfazea: Host muturrean erabiltzen den interfazea, ordenagailuetan, saguetan eta teklatuetan ohikoa dena (USB 3.1 A mota, USB A 3.0tik USB Cra onartzen ditu).
B motako interfazea: Periferikoek erabiltzen duten interfazea, normalean inprimagailu eta eskaner bezalako gailuetan aurkitzen dena.
C motako interfazea: USB4 estandarrak onartzen dituen bi norabideko konektatu eta deskonektatzeko interfazea, (adibidez, USB C 10Gbps, C motako arra-arra, USB C 2. belaunaldiko E Mark, USB C kablea 100W/5A), Thunderbolt protokoloarekin bateragarria, telefonoetan, tabletetan eta ordenagailu eramangarrietan ohikoa dena.
Mini USB interfazea: OTG funtzionaltasuna onartzen duen USB interfaze txiki bat, MP3 erreproduzitzaileetan, MP4 erreproduzitzaileetan eta irratietan bezalako gailu txikietan aurkitzen dena.
Mikro USB interfazea: USBaren bertsio txikiagoa (adibidez, USB 3.0 Mikro B-tik A-ra, USB 3.0 A arra Mikro B-ra), normalean gailu mugikorretan aurkitzen dena, hala nola telefonoetan eta tabletetan.
Telefono adimendunen lehen garaietan, USB 2.0an oinarritutako Micro-USB interfazea zen gehien erabiltzen zena, telefonoaren USB datu-kablearen interfazea ere bazena. Orain, TYPE-C interfaze modua hartzen hasi da. Datuen transmisio-eskakizun handiagoa badago, USB 3.1 Gen 2 edo bertsio berriagoetara aldatu behar da (adibidez, Superspeed USB 10Gbps). Batez ere gaur egungo garaian, interfaze fisikoaren zehaztapen guztiak etengabe eboluzionatzen ari direnez, USB-C-ren helburua merkatua menderatzea da.
Argitaratze data: 2025eko uztailaren 30a
